Aşık Veysel böyle yazmış:

bu alemi gören sensin
yok gözünde perde senin
haksıza yol veren sensin
yok mu suçun burda senin

kainatı sen yarattın
her şeyi yoktan var ettin
beni çıplak dışar'attın
cömertliğin nerde senin

evli misin ergen misin
eşin yoktur bir sen misin
çarkı sema nur sen misin
bu balkıyan nur da senin

kilisede despot keşiş
isa allah'ın oğlu demiş
meryem ana neyin imiş
bu işin var bir de senin.

kimden korktun da gizlendin
çok aradın, çok izlendin.
göster yüzünü çok nazlandın
yüzün mahrem ferde senin

binbir ismin bir cismin var
oğlun, kızın ne hısmın var
her bir irenkte resmin var
nerde baksam orda senin

türlü türlü dillerin var
ne acaip hallerin var
ne karanlık yolların var
sırat köprün nerde senin

ademi sürdün bakmadın
cennette de bırakmadın
şeytanı niçin yakmadın
cehennemin var da senin

veysel neden aklın ermez
uzun kısa dilin durmaz
eller tutmaz gözler görmez
bu acaip sır da senin

Çok şey olmak istedim hayatta, çok oldum sonunda!

   Çok şey olmak istedim hayatta, çok oldum sonunda. Çok iyi bir matematikçi olmak istedim mesela. Çok iyi resim çizmek, çok iyi yemek yapmak istedim. Mesela iyi bir yönetmen ya da iyi bir oyuncu olmak istedim.

 

   Her yeri görmek, her yeri gezmek, herkesi tanımak istedim. Dokunduğum hayatlarda iz bırakmak istedim. Yıllar sonra tebessümle hatırlanacak bir arkadaş belki de hayatınızdan asla çıkarmak istemeyeceğiniz bir dost olmak istedim.

   

  Çok iyi bir evlat olmak istedim mesela. Ailesine hep gurur veren bir evlat. Çok iyi bir abi olmak istedim. İhtiyaç duyduğunuz her an da başınızı omzuna yaslayabileceğiniz bir abi.

   Bütün çabam bundandı sanırım. Bulduğum, keşfettiğim her farklılığa balıklama atlamam da. Çok büyük işler başarmak istedim hep. Aslında şöyle bir bakınca hepsinde tek bir ortak nokta görüyorum. Sanırım ben çok başarılı olmak istedim. Taktir edilmek, taklit edilmek istedim. Olabildim? Hayır. 

                                                                                                                       Yavuz Okumuş.